Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Πάτρικ Κλάιφερτ

Ο Ολλανδός κεντρικός επιθετικός Πάτρικ Κλάιφερτ (Patrick Stephan Kluivert), γεννήθηκε την 1η Ιουλίου του 1976, στο Άμστερνταμ. Έγινε γνωστός για την περίοδό του, κυρίως για τον Άγιαξ, την Μπαρτσελόνα και την θητεία του στην εθνική ομάδα της Ολλανδίας. Ήταν ήδη μέλος της Χρυσής Γενιάς του Άγιαξ της δεκαετίας του 1990, στην ηλικία των 18 ετών, σημειώνοντας το νικητήριο τέρμα στο τελικό του UEFA Champions League του 1995 εναντίον της Μίλαν. Πέρασε 6 χρόνια με την Μπαρτσελόνα, σχηματίζοντας μια επιτυχημένη συνεργασία με τον Ριβάλντο (Rivaldo Vítor Borba Ferreira, “Rivaldo”), κατακτώντας τη ισπανική La Liga του 1999, ενώ σκόραρε συνολικά 124 γκολ σε 249 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις για τους «μπλαουγκράνα».


Έπαιξε για την ολλανδική εθνική ομάδα από το 1994 έως το 2004. Με 40 γκολ σε 79 εμφανίσεις, είναι ο 3ος Υψηλότερο Σκόρερ για τους «οράνιε». Έπαιξε σε 3 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και ήταν από κοινού Πρώτος Σκόρερ στο Euro του 2000, όπου σκόραρε 5 φορές. Το 2004, διορίστηκε στον κατάλογο «FIFA 100», με τους 125 Εν Ζωή Μεγαλύτερους Ποδοσφαιριστές του Κόσμου, που συντάχθηκε από τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, “Pelé”), στο πλαίσιο των εορτασμών της εκατονταετηρίδας της  FIFA. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους Κορυφαίους Στράικερ που φάνηκαν στα ευρωπαϊκά γήπεδα στο τέλος του 20ου και στις αρχές του 21ου Αιώνα! Ψηλό φορ (1.88 μ.), διέθετε εντυπωσιακή «πρώτη επαφή» και ταχύτητα. Διακρίθηκε για τη δύναμή του, το άψογο τελείωμα, τη σπουδαία αντίληψη του παιχνιδιού και την άριστη τεχνική του κατάρτιση, ενώ θεωρήθηκε ένας από τους Καλύτερους Κεφαλοσφαιριστές της γενιάς του!


Συνεχίζει να προσφέρει στο ποδόσφαιρο, ως προπονητής, έχοντας διατελέσει βοηθός στη ΑΖ67 και αργότερα στη Ναϊμέγκεν και στην εθνική Ολλανδίας. Είχε ένα σύντομο πέρασμα στην Μπρισμπέιν Ρόαρ στην Αυστραλία, ενώ με την εφεδρική ομάδα της Τβέντε κατέκτησε τον αντίστοιχο ολλανδικό τίτλο. Το 2015, ανέλαβε προπονητής στην εθνική ομάδα του Κουρασάο, της πατρίδας της μητέρας του και σήμερα είναι τεχνικός διευθυντής στην Παρί Σεν Ζερμέν!


Ο πατέρας του, υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και καταγόταν από το Σουρινάμ, ενώ η μητέρα του από τη νήσο Κουρασάο, παλιά ολλανδική αποικία στη νότια Καραϊβική. Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην άσημη Σελινγκχάουντε, το 1982. Έναν χρόνο αργότερα, εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής του Άγιαξ. Έπαιξε σε πολλές διαφορετικές θέσεις ως νέος, συμπεριλαμβανομένων και των αμυντικών. Διακρίθηκε για την τεχνική του κατάρτιση, την ποδοσφαιρική νοημοσύνη και την ταχύτητα, αλλά θεωρήθηκε πολύ παρορμητικός. Αγωνίστηκε επίσης για τις ολλανδικές εθνικές ομάδες κάτω των 15, των 16 και των 17 ετών. Έχοντας ξεχωρίσει, το 1994, προωθήθηκε στους επαγγελματίες του συλλόγου. Ήταν μέλος της Χρυσής Γενιάς του Άγιαξ, της δεκαετίας του 1990! Στις 21 Αυγούστου του 1994, σε ηλικία 18 ετών,  ντεμπουτάρισε και μάλιστα με γκολ, στη βασική ενδεκάδα κόντρα στην «αιώνια» αντίπαλο Φέγενορντ, για το ολλανδικό Σούπερ Καπ! Την ίδια σεζόν, με 18 γκολ σε 25 εμφανίσεις, βοήθησε την ομάδα του Λουίς φαν Γκάαλ (Louis van Gaal)να κατακτήσει το ολλανδικό πρωτάθλημα αήττητη.


Η περίοδος 1994/95 χαρακτηρίστηκε ανεξίτηλα από τον Κλάιφερτ, αφήνοντας το σημάδι του στην ευρωπαϊκή σκηνή, μαζί με μια σειρά νέων παικτών από την ακαδημία του Αίαντα, συμπεριλαμβανομένων του Έντγκαρ Ντάβιντς (Edgar Davids), του Κλάρενς Ζέεντορφ (Clarence Seedorf) και του Έντβιν βαν ντερ Σαρ (Edwin van der Sar), με έναν θρίαμβο στο Τσάμπιονς Λιγκ . Ήρθε ως αλλαγή σκοράροντας στο 85ο λεπτό, το μοναδικό γκολ του τελικού της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, σε βάρος της Μίλαν στην Βιέννη. Είναι ο νεότερος παίκτης που σκόραρε σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, σε ηλικία 18 ετών, 10 μηνών και 23 ημερών. Η φήμη του, εκτοξεύθηκε! Έμεινε άλλα δύο χρόνια στον «Αίαντα» και τη περίοδο 1995/96, με 15 γκολ σε 28 αγώνες, βοήθησε τον σύλλογο να κατακτήσει 5 τρόπαια, συμπεριλαμβανομένου του τίτλου της ολλανδικής Eredivisie. Σημείωσε το νικητήριο γκολ, στην παράταση, στον τελικό του ολλανδικού Σούπερ Καπ εναντίον της Φέγενορντ και σκόραρε το εκτός έδρας γκολ στη συνολική νίκη με 5-1 επί της Ρεάλ Σαραγόσα για το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 1995.


Στις 28 Νοεμβρίου του 1995, ήταν ο μόνος παίκτης του Άγιαξ που έχασε το πέναλτι στη διαδικασία στη νίκη με 4-3 επί της Γκρέμιο στο Τόκιο, όπου τελικά κατέκτησε και το Διηπειρωτικό Κύπελλο. Ήταν σε εξαιρετική φόρμα κατά τη διάρκεια της επόμενης σεζόν, υπερασπιζόμενος το τρόπαιο του Champions League, σκοράροντας στις εκτός έδρας νίκες επί της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπορούσια Ντόρτμουντ, αλλά ένας τραυματισμός στο γόνατο τον εμπόδισε να συμμετάσχει στην ήττα από τη Γιουβέντους στον τελικό του UEFA Champions League του 1996. Στο τέλος της σεζόν 1996/97, στην οποία έκανε μόνο 17 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, μεταγράφηκε στη  Μίλαν, απορρίπτοντας την  προσφορά του Άγιαξ. Συνολικά, πέτυχε 39 τέρματα σε 70 εμφανίσεις με τον Αίαντα.


Η καριέρα του στους «ροσονέρι» ξεκίνησε καλά, σκοράροντας ένα εντυπωσιακό γκολ κόντρα στην Γιουβέντους, στο Trofeo Luigi Berlusconi. Ωστόσο, πέρασε μόνο μία σεζόν στο San Siro, σκοράροντας 6 φορές σε 27 αγώνες της ιταλικής Serie A, με τη Μίλαν να τελειώνει στη 10η θέση. Στις 28 Αυγούστου του 1998, μια ώρα πριν τη λήξη της προθεσμίας των μεταγραφών, υπέγραψε 4ετές συμβόλαιο με την Μπαρτσελόνα, έναντι αμοιβής ύψους £ 8.750.000 λιρών. Επανασυνδέθηκε με τον άνθρωπο που τον είχε προωθήσει στην ανδρική ομάδα του Άγιαξ και αποτελούσε τον μέντορά του, τον Λουίς φαν Χάαλ. Την πρώτη του χρονιά στους «μπλαουγκράνα», έφτιαξε ένα τρομερό δίδυμο με τον Ριβάλντο, σκοράροντας 16 γκολ στο πρωτάθλημα, κάτι που επέτρεψε στη Μπάρτσα να υπερασπιστεί τον τίτλο, με την επόμενη σεζόν να είναι επίσης επιτυχημένη.


Αν και Μπαρτσελόνα δεν κατάφερε να κερδίσει τον τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα, ο Κλάιφερτ τελείωσε τη σεζόν ως πρώτος σκόρερ του συλλόγου με 15 γκολ στο πρωτάθλημα. Το πρωτάθλημα της περιόδου 1998/99, έμελλε να είναι ο πρώτος και μοναδικός του τίτλος με τη φανέλα της Μπάρτσα. Κατά τη διάρκεια της 6ετούς θητείας του στη Μπαρτσελόνα, σημείωσε 90 γκολ σε 182 παιχνίδια και 124 γκολ σε 249 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, επίδοση που τον φέρνει στην 6η θέση της λίστας των κορυφαίων σκόρερ του συλλόγου όλων των εποχών!


Το καλοκαίρι του 2004 μεταγράφηκε στη Νιούκαστλ. Ανήκε μόνο έναν χρόνο στις «καρακάξες», πετυχαίνοντας 13 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις, τα 6 σε 25 εμφανίσεις για το πρωτάθλημα. Επέστρεψε στην Ισπανία για χάρη της Βαλένθια, με σοβαρούς τραυματισμούς όμως να μη του επέτρεψαν να συμμετάσχει σε περισσότερους από 10 αγώνες των «νυχτερίδων», στέλνοντας μόνο μία φορά τη μπάλα στα δίχτυα. Δώδεκα μήνες αργότερα, αποτέλεσε παρελθόν, επαναπατριζόμενος για λογαριασμό της Αϊντχόφεν. Έπαιξε για μία αγωνιστική περίοδο στους «ερυθρόλευκους», συμμετέχοντας σε 16 ματς με 3 γκολ, στο τέλος της οποίας στέφθηκε πρωταθλητής Ολλανδίας, με τους τραυματισμούς να κάνουν πάλι την εμφάνισή τους. Συνέχισε την καριέρα του στη γαλλική Λιλ, συμμετέχοντας σε 13 αναμετρήσεις της, βρίσκοντας τον δρόμο προς τα δίχτυα 4 φορές και το καλοκαίρι του 2008 αποσύρθηκε ως παίκτης της από την ενεργό δράση, σε ηλικία μόλις 32 ετών.


Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του στις 16 Νοεμβρίου του 1994, εναντίον της Τσεχίας, σε μια ισοπαλία 0-0, στο Ρότερνταμ και πέτυχε το πρώτο διεθνές τέρμα του σε μια νίκη με 4-0 επί της Μάλτας στις 29 Μαρτίου του 1995.  Πήρε  μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και σε τρία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αυτά του 1996, του 2000 και του 2004. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, είχε αποβληθεί στον αγώνα εναντίον του Βελγίου από το διαιτητή Πιερλουίτζι Κολίνα (Pierluigi Collina) για αγκωνιά στον Λορέντζο Στάλενς (Lorenzo Staelens). Σκόραρε το πρώτο γκολ του αγώνα στον προημιτελικό εναντίον της Αργεντινής, ενώ αποδίδοντας εντυπωσιακά, σκόραρε το γκολ της προσωρινής ισοφάρισης στον ημιτελικό με την Βραζιλία, αν και η Ολλανδία ηττήθηκε στα πέναλτι.


Αιχμή του δόρατος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2000, σημείωσε χατ-τρικ στον θρίαμβο με 6-1 στον προημιτελικό εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Έχασε πέναλτι στον αγώνα του ημιτελικού εναντίον της Ιταλίας, αλλά σκόραρε στη διαδικασία, εν τέλει αποκλεισμένος, αλλά με 5 γκολ σε 5 παιχνίδια ήταν ο Πρώτος Σκόρερ του τουρνουά από κοινού με τον Σάβο Μικόσεβιτς (Savo Milošević). Έφτασε και στον ημιτελικό στο Euro του 2004. Συμμετείχε σε 79 αναμετρήσεις της εθνικής Ολλανδίας, σκοράροντας 40 γκολ και ήταν για πολλά χρόνια ο Κορυφαίος Σκόρερ της εθνικής Ολλανδίας, ώσπου τον ξεπέρασε ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι (Robin van Persie) το 2013.


Ο Πάτρικ Κλάιφερτ αν και ψηλός στο ανάστημα (1.88 μ.), διέθετε μια εξαιρετικά εντυπωσιακή «πρώτη επαφή» και ταχύτητα για τόσο ψηλό παίκτη. Παρόμοιος με τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο (Ronaldo Luís Nazário de Lima, “Ronaldo”), αρκετά συχνά χρησιμοποιούσε διάφορες προσποιήσεις, όπως τη διάσημη “Cruyff Turn” του μυθικού συμπατριώτη του, με μεγάλη αποτελεσματικότητα ξεγελώντας τους αμυντικούς, ενώ διακρίθηκε ιδιαίτερα για τον ρυθμό του, τη δύναμή του, το άψογο τελείωμα, την άριστη τεχνική του κατάρτιση και την ποδοσφαιρική νοημοσύνη του. Αρκετά συχνά χρησιμοποιούσε το ύψος του, τη δύναμη και την ισχυρή σωματική του διάπλαση στο να διεκδικήσει ψηλές μπαλιές και θεωρήθηκε ως ένας από τους Καλύτερους Κεφαλοσφαιριστές της γενιάς του. Ένας ευέλικτος παίκτης, ήταν σε θέση να παίζει σε διάφορες άλλες θέσεις κατά μήκος του γηπέδου. Παρά τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες όμως, συχνά έγινε στόχος κριτικής για τον χαρακτήρα του και τη στάση του σε ολόκληρη την καριέρα του.


Συνεχίζει να προσφέρει στο ποδόσφαιρο, έχοντας ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα ως βοηθός στη ΑΖ67 και αργότερα στη Ναϊμέγκεν. Είχε ένα σύντομο πέρασμα προπονώντας στην Αυστραλία την Μπρισμπέιν Ρόαρ, πριν αναλάβει την εφεδρική ομάδα της Τβέντε, οδηγώντας την στον αντίστοιχο ολλανδικό τίτλο. Ήταν βοηθός του Λουίς φαν Γκάαλ στην ολλανδική εθνική ποδοσφαίρου, όταν αυτή τερμάτισε 3η στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία. Το 2015, ανέλαβε προπονητής της εθνικής ομάδας του Κουρασάο, της πατρίδας της μητέρας του, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 και Κύπελλο Καραϊβικής του 2017. Το 2016 ανακοινώθηκε ότι θα αναλάβει την ομάδα Νέων του Άγιαξ, προπονώντας τον γιο του, Τζάστιν (Justin Kluivert), προτού πάρει τη θέση του τεχνικού διευθυντή της Παρί Σεν Ζερμέν.



PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         1983/84: Amsterdamse Sport Vereniging De Dijk (Schellingwoude)
  • ·         1984–1994: Amsterdamsche Football Club Ajax Youth Academy

Επαγγελματική καριέρα

  • 1994–1997: Amsterdamsche Football Club Ajax, 70 (39)
  • 1997/98: Associazione Calcio Milan, 27 (6)
  • 1998–2004: Futbol Club Barcelona, 182 (90)
  • 2004/05: Newcastle United Football Club, 25 (6)
  • 2005/06: Valencia Club de Fútbol, 10 (1)
  • 2006/07: Philips Sport Vereniging Eindhoven, 16 (3)
  • 2007/08: Lille Olympique Sporting Club, 13 (4)

Σύνολο καριέρας: 343 (149)

 Διεθνής

  • ·         1994–2004: Ολλανδία, 79 (40)

Προπονητική καριέρα

  • ·         2008–2010: Alkmaar Zaanstreek (βοηθός)
  • ·         2010/11: Nijmegen Eendracht Combinatie (βοηθός)
  • ·         2011/12: Jong Football Club Twente
  • ·         2012–2014: Ολλανδία (βοηθός)
  • ·         2015–           : Κουρασάο
  • ·         2016–            : Amsterdamsche Football Club Ajax Youth Academy (τμήματα υποδομής)


Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Συλλογικοί

Με τον Ajax
  • ·         Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 2 (1994/95, 1995/96)
  • ·         Σούπερ Καπ Ολλανδίας: 2 (1994, 1995)
  • ·         UEFA Champions League: 1994/95
  • ·         Ευρωπαϊκό  Super Cup: 1995
  • ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1995

Με τη Barcelona
  • ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 1998/99

Με τη PSV
  • ·         Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 2006/07

Διεθνείς

Με την Ολλανδία
  • ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 4η θέση 1998

Ως προπονητής

Με τη Jong FC Twente
  • ·         Beloften Eredivisie: 2011/12

Με την Ολλανδία (βοηθός)
  • ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 3η θέση 2014

 Προσωπικές Διακρίσεις

  • ·         Πρώτος Σκόρερ Εθνικής Ολλανδίας: 2003–2013
  • ·         Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος της Χρονιάς: 1995
  • ·         Πρώτος Σκόρερ Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2000 με 5 γκολ
  • ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2000
  • ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA