Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Γουίλφ Μάνιον: Το Χρυσό Παιδί

Ο Άγγλος μεσοεπιθετικός ή και κεντρικός επιθετικός Γουίλφ Μάνιον (Wilfred “Wilf” James Mannion), γεννήθηκε στις 16 Μαΐου του 1918, στο Νορθ Μπανκ, ένα προάστιο της πόλης του Μίντλεσμπρο, στη νότια όχθη του ποταμού Τίις, περίπου 5 χλμ. από το κέντρο της πόλης. Έχοντας κάνει πάνω από 350 εμφανίσεις για την Μίντλεσμπρο, είναι ο άνθρωπος-σημαία του συλλόγου, την οποία υπηρέτησε για 18 ολόκληρα χρόνια! Διέθετε θαυμάσια τεχνική κατάρτιση, αγωνιστική αντίληψη και οι πάσες του έγραψαν ιστορία στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Αν δεν είχε μεσολαβήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, θα είχε κάνει ακόμη μεγαλύτερη καριέρα! Σε διεθνές επίπεδο, έπαιξε επίσης για την εθνική ομάδα της Αγγλίας, την οποία αντιπροσώπευσε σε 26 διεθνείς αναμετρήσεις, από το 1946 έως το 1951, σημειώνοντας 11 τέρματα και πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Είχε το παρατσούκλι «The Golden Boy» (Το Χρυσό Παιδί), λόγω της κατάξανθης κόμης του!


Ήταν γιος Ιρλανδών μεταναστών και ένα από τα 10 παιδιά του Τόμι και της Μαρίας Μάνιον! Σε ηλικία 14 ετών, εγκατέλειψε το σχολείο και άρχισε να εργάζεται, πρώτα ως μαθητευόμενος οξυγονοκολλητής και στη συνέχεια σε ένα εργοστάσιο έλασης σιδήρου. Έμαθε να παίζει ποδόσφαιρο στη Σεντ Πίτερ, έναν σύλλογο στην γενέτειρά του και ήταν σε αυτή την ομάδα όταν εντοπίσθηκε από την Μίντλεσμπρο, με την οποία υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, στις 17 Σεπτεμβρίου του 1936, σε ηλικία 18 ετών, παίζοντας και κερδίζοντας τις εντυπώσεις για την δεύτερη ομάδα. Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, στις 2 Ιανουαρίου του 1937, σε μια ισοπαλία 2-2 εναντίον της Πόρτσμουθ, αντικαθιστώντας τον βασικό φορ, Μίκι Φέντον (Micky Fenton). Κατά τη διάρκεια αυτής της σεζόν, έπαιξε μόνο ένα άλλο παιχνίδι, μια ήττα από την Πρέστον Νορθ Εντ. Την επόμενη σεζόν έγινε βασικός στη πρώτη ομάδα, παίζοντας 22 παιχνίδια για το πρωτάθλημα και σημειώνοντας 4 γκολ, δύο από τα οποία σημειώθηκαν στα δύο πρώτα παιχνίδια. Την περίοδο 1937/38, οι συμμετοχές ανήλθαν σε 38, με 14 γκολ εκ των οποίων τα 4 σημειώθηκαν εναντίον της Μπλάκπουλ, στις 10 Δεκεμβρίου του 1938, σε μια νίκη με 9-2! Εκείνη τη σεζόν, η Μίντλεσμπρο σκόραρε συνολικά 93 γκολ, τερματίζοντας 4η στην βαθμολογία.


Το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου διέκοψε την καριέρα του, αφού στρατολογήθηκε στο βρετανικό στρατό, τον Ιανουάριο του 1940, ενώ έπαιζε για την Μίντλεσμπρο και στάλθηκε στη Γαλλία. Οι Σύμμαχοι νικήθηκαν και μια τοπική εφημερίδα ανέφερε το θάνατό του όταν, στην πραγματικότητα, ήταν μεταξύ των τελευταίων στρατιωτών που διέφυγαν κατά την εκκένωση της Δουνκέρκης! Με την επιστροφή του στην Αγγλία, έπαιξε μερικά παιχνίδια με την Τότεναμ και τη Μπόρνμουθ, φορώντας και τη φανέλα της Αγγλίας σε 4 φιλικά που δεν αναγνωρίζονται ως επίσημα. Λίγο μετά, είχε σταλεί με το Σύνταγμά του στην Νότιο Αφρική και ήταν μέρος του εκστρατευτικού σώματος που, στις 10 Ιουλίου του 1943, προσγειώθηκε στις ακτές της Σικελίας. Επίσης, πήρε μέρος στην Μάχη του Άντζιο. Στη συνέχεια βρέθηκε στο Κάιρο για να ανακτήσει από την καταπολέμηση του στρες. Στην αιγυπτιακή πόλη, ωστόσο, χτυπήθηκε από την ελονοσία!


Κατά την επανέναρξη του πρωταθλήματος, την περίοδο 1946/47, είχε αναρρώσει πλήρως και σκόραρε τα πρώτα μεταπολεμικά γκολ της Μίντλεσμπρο. Προσπαθώντας να αυξήσει τις απολαβές του, δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του για τη σεζόν 1947/48, απειλώντας να κινηθεί προς την Όλνταμ, τότε στη Γ’ κατηγορία! Η Μίντλεσμπρο απάντησε με την αύξηση της τιμής της κάρτας του σε ποσό εξαιρετικά υψηλό! Η Μίντλεσμπρο αρνήθηκε προσφορά 15.000 στερλινών από την Όλνταμ, μια δεύτερη από Άστον Βίλα αξίας 25.000 στερλινών και μια τρίτη από την Έβερτον για 27.000 στερλινών! Η Άρσεναλ ανακοίνωσε ότι θα προσπαθήσει να αποκτήσει τον Μάνιον, προσφέροντας σε αντάλλαγμα πολυάριθμους παίκτες.


Σε αυτή την περίοδο δεν είχε λάβει μισθό και δεν συμπεριλαμβανόταν σε κανένα παιχνίδι, ήταν ουσιαστικά ένας περιθωριακός! Επιπλέον, αυτή η κατάσταση δεν του επέτρεπε να είναι παρών στην εθνική ομάδα. Η αντιπαράθεση μεταξύ του συλλόγου και του Μάνιον έληξε υπέρ της «Μπόρο», η οποία εν τω μεταξύ είχε βρεθεί σε κίνδυνο υποβιβασμού! Η επιστροφή του ήταν ένα σημαντικό βήμα για την σωτηρία της ομάδας! Ο σύλλογος, όμως, παρέμεινε μια μεσαία ομάδα στα χρόνια που ακολούθησαν. Ο Μάνιον έπαιξε 35 παιχνίδια, σκοράροντας ένα γκολ, την περίοδο 1949/50 και είχε την καλύτερη σεζόν του, το 1952/53, όταν σκόραρε 19 γκολ σε 41 αγώνες. Ο υποβιβασμός όμως, ήρθε την περίοδο 1953/54! Συνολικά, έπαιξε σε 341 αγώνες πρωταθλήματος, σκοράροντας 99 γκολ για την Μίντλεσμπρο. Αν δεν είχε μεσολαβήσει ο πόλεμος, θα είχε κάνει ακόμη μεγαλύτερη καριέρα!


Ο Μάνιον, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο, αλλά άλλαξε την απόφασή του, λίγους μήνες αργότερα, υπογράφοντας στη Χαλ Σίτι, στις 22 Δεκεμβρίου του 1954. Μετά από 16 εμφανίσεις και ένα γκολ, του αναστάλθηκε η επαγγελματική ιδιότητα από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία! Σε μια σειρά άρθρων, που δημοσιεύτηκαν σε διάφορες εφημερίδες, στα οποία δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι είχε απορρίψει μια προσφορά 15.000 λιρών από την Γιουβέντους, είπε ότι είχε λάβει μια δωροδοκία ύψους  3.000 λιρών από άλλο σύλλογο της πρώτης κατηγορίας, ώστε να φύγει από τη Μίντλεσμπρο, αρκετά χρόνια πριν! Όταν ρωτήθηκε από την Ομοσπονδία, να κατονομάσει τον σύλλογο, δεν έδωσε καμία απάντηση! Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, ο σύλλογος που έκανε την προσφορά ήταν η Άστον Βίλα. Ως εκ τούτου, του αφαιρέθηκε η άδεια του επαγγελματία ποδοσφαιριστή, αν και αυτή η απαγόρευση, άρθηκε λίγα χρόνια αργότερα.


Συνέχισε να παίζει ποδόσφαιρο στη Κέιμπριτζ, σε ημι-επαγγελματική βάση, στην οποία έμεινε για δύο σεζόν, μέχρι τη νέα αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο, το 1958, αν και σε τελείως ερασιτεχνική βάση, αγωνίστηκε μέχρι το 1962, στη Πουλ Σίτι, τη Κινγκς Λιν, τη Χάβερχιλ Ρόβερς  και την Ερλστάουν.


Έκανε  το ντεμπούτο του για την Αγγλία, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1946, εναντίον της Βόρειας Ιρλανδίας, στο Μπέλφαστ, σε μια νίκη με 7-2, σκοράροντας χατ-τρικ! Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Αγγλία και τράβηξε την προσοχή κυρίως σε δύο παιχνίδια. Το 1947, σ’ ένα παιχνίδι εναντίον της Μικτής Ευρώπης, όταν και ονομάστηκε Καλύτερος Παίκτης του Αγώνα και ένα χρόνο αργότερα όταν η ομάδα της Αγγλίας νίκησε την τότε πρωταθλήτρια Ιταλίας, την «Μεγάλη Τορίνο» στο Τορίνο, με 4-0! Μετά το επεισόδιο του αποκλεισμού του από την Μίντλεσμπρο, είχε μείνει έξω από την Εθνική για ένα χρόνο, από τον Μάιο του 1948 έως τον Μάιο του 1949! Για την εθνική ομάδα της Αγγλίας, σημείωσε 11 γκολ σε 26 αγώνες, την περίοδο από το 1947 έως το 1951 και ήταν μέλος της ομάδας που πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Δεν έπαιξε εναντίον της Ισπανίας, σημείωσε ένα γκολ εναντίον της Χιλής, στο 51ο λεπτό, αλλά αποκλείστηκαν ύστερα από την ήττα με 0-1 από της Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων! Η τελευταία εμφάνιση του με τα «λιοντάρια», έγινε στις 3 Οκτωβρίου του 1951, στο Λονδίνο, σε μια ισοπαλία 2-2 με τη Γαλλία.


Μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο, το 1958 άρχισε να διαχειρίζεται μια παμπ στο Στιβενέιτζ και το 1960 προσλήφθηκε στο εργοστάσιο αυτοκινήτων της Vauxhall στο Λούτον. Σε αυτή την περίοδο, οδήγησε για δύο σεζόν την Ερλστάουν. Στις 17 Μαΐου του 1983, η Μίντλεσμπρο του αφιέρωσε ένα αποχαιρετιστήριο παιχνίδι, από κοινού με τον Τζορτζ Χαρντγουίκ (George Hardwick). Θεωρείται ένας από τους Μεγαλύτερους Παίκτες της Μίντλεσμπρο Όλων των Εποχών και ένα άγαλμα του έχει τοποθετηθεί στον περίβολο του “Riverside Stadium”, το γήπεδο της Μίνλεσμπρο. Σε αναγνώριση της καριέρας του, το 2004, εγκαταστάθηκε στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame.

Ο Γουίλφ Μάνιον πέθανε στις 14 Απριλίου του 2000, σε ηλικία 81 ετών, στο Τιισάιντ, κοντά στο Μίντλεσμπρο, μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, με σοβαρές επιπλοκές στην υγεία του!


PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1936–1954: Middlesbrough Football Club, 341 (99)
  • ·         1954–1956: Hull City Football Club, 16 (1)
  • ·         1956–1958: Cambridge United Football Club,                     
  •                      Poole Town Football Club,                   
  •                      Earlestown Football Club, (παίκτης/προπονητής)                     

 Διεθνής


  • ·         1946–1951: Αγγλία, 26 (11)