Βλογημένος: Μάριο Μαρίνιο (Μάριο Πέρεζ Ουριμπάρι

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Μάριο Μαρίνιο (Μάριο Πέρεζ Ουριμπάρι – Μαρίνιο Πέρεζ)

Ο Βραζιλιάνος κεντρικός αμυντικός Μάριο Πέρεζ Ουριμπάρι, περισσότερο γνωστός σαν Μαρίνιο Πέρες ή και σαν Μάριο Μαρίνιο (Mário Peres Ulibarri, Marinho Peres, ή “Mário Marinho”), γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου του 1947, στη Σοροκάμπα, κοντά στο Σάο Πάουλο. Έχοντας ξεκινήσει το 1965 στη Σάο Μπέντο και με πιο σημαντική από τις αγωνιστικές του παρουσίες στη πατρίδα του, αυτή στη Σάντος, τη σεζόν 1974/75 αγωνίστηκε στη Μπαρτσελόνα. Επέστρεψε στη Βραζιλία και αγωνίστηκε μέχρι το 1981, όταν και κρέμασε τα παπούτσια του, με πιο σημαντική τη παρουσία του στην Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε. Υπήρξε 15 φορές διεθνής με την Εθνική Βραζιλίας πετυχαίνοντας 1 τέρμα. Ήταν ο αρχηγός της "σελεσάο" που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1974. Μετά την αποχώρησή του ασχολήθηκε με την προπονητική. Έχει εργαστεί μεταξύ άλλων στην Μπελενένσες (3 θητείες, με ένα Κύπελλο Πορτογαλίας το 1989), τη Γκιμαράες, τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας,τη Σάντος, τη Μποταφόγκο κ.α.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1965 από τη Σάο Μπέντο. Αγωνιζόταν ως κεντρικός αμυντικός. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητές του και το 1967 μεταπήδησε στην Πορτουγκέζα ενώ ακολούθησε και μεταγραφή το 1972 στην περίφημη Σάντος, με την οποία κέρδισε το Πολιτειακό Πρωτάθλημα του Σάο Πάολο το 1973. Τη σεζόν 1974/75, αγωνίστηκε στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στο ισπανικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.

Δημιουργήθηκε θέμα με την ισπανική καταγωγή του (οι γονείς του ήταν Ισπανοί), αφού κλήθηκε να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία. Επέστρεψε στη Βραζιλία και αγωνίστηκε στην Ιντερνασιονάλ, κατακτώντας το πολιτειακό Πρωτάθλημα του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, αλλά και το πρωτάθλημα Βραζιλίας του 1976, στην Γκαλίκια και την Αμέρικα του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου και κρέμασε τα παπούτσια του το 1981.

Έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας, στις 17 Ιουλίου του 1968, σε μια φιλική νίκη με 4-0 επί του Περού. Διετέλεσε 15 φορές διεθνής (3 ανεπίσημες) με την Εθνική Βραζιλίας, πετυχαίνοντας 1 τέρμα. Ήταν μάλιστα ο αρχηγός της ομάδας που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1974. Η τελευταία εμφάνισή του για την εθνική ομάδα, ήταν ο αγώνας για την 3^η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1974 εναντίον της Πολωνίας, στις 6 Ιουλίου του 1974, στην ήττα της Βραζιλίας με 0-1.

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ασχολήθηκε με την προπονητική, στην Πορτογαλία και την Βραζιλία. Ανέλαβε τα ηνία της ομάδας με την οποία είχε αποσυρθεί, της Αμέρικα, μέχρι το 1982. Το 1986 οδήγησε την Βιτόρια Γκιμαράες, το 1987 τη Μπελενένσες και το 1988 τη Σάντος. Το 1989 κέρδισε το πορτογαλικό Κύπελλο με τη Μπελενένσες και το 1996 κέρδισε το Taça Guanabara με την Μποταφόγκο. Το 2006 οδήγησε τη Παϊσαντού, έχοντας στο μεταξύ θητείες στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, την Σάντος, αλλά και στην εθνική ομάδα του Ελ Σαλβαδόρ μεταξύ του 1998 και του 2000 κλπ.