Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Κρις Γουόντλ

Ο Άγγλος μεσοεπιθετικός Κρις Γουόντλ (Christopher Roland "Chris" Waddle), γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1960, στο Φέλινγκ, ένα χωριό κοντά στο Νιούκαστλ και το Σάντερλαντ στη βόρεια Αγγλία. Κατά τη διάρκεια της 20ετούς επαγγελματικής του σταδιοδρομίας (1978-1998), έπαιξε για τη Νιούκαστλ, τη Τότεναμ και τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ  στην Αγγλία και τη Μαρσέιγ στη Γαλλία. Κέρδισε 62 διεθνείς συμμετοχές για την Αγγλία μεταξύ 1985 και 1991 και ήταν μέλος της ομάδας των «λιονταριών» για τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1986 και του 1990, καθώς και του Euro του 1988. Είναι ο άνθρωπος που έχασε το καθοριστικό πέναλτι στον ημιτελικό του 1990, στην ήττα της Αγγλίας από τη Δυτική Γερμανία. Έχοντας μείνει στη Σέφιλντ το 1996, είχε ένα σύντομο πέρασμα στη σκωτσέζικη Φάλκιρκ. Επέστρεψε στην Αγγλία, για λογαριασμό στην αρχή της Μπράντφορντ και στη συνέχεια, στην Premier League με τη  Σάντερλαντ. Το 1997 έγινε παίκτης-προπονητής της Μπέρνλι, αλλά απέτυχε να κερδίσει την άνοδο, επιστρέφοντας στη Τορκί ως ποδοσφαιριστής. 


Aποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1998. Έγινε μια ποδοσφαιρική αυθεντία, για την τηλεόραση, σχολιαστής και δημοσιογράφος σε αθλητικά έντυπα. Έχει εργαστεί στο παρελθόν για τη «Setanta Sports και σήμερα λειτουργεί ως συν-σχολιαστής για το ESPN, καλύπτοντας την Πρέμιερ Λιγκ, καθώς και για το BBC 5. Το 2013, αφού είχε αποσυρθεί, επέστρεψε για να αγωνιστεί (συνεχίζει σποραδικά ακόμα και σήμερα) σε μερικά παιχνίδια με την ημιεπαγγελματική  Χάλαμ.


Πραγματοποίησε το επαγγελματικό ντεμπούτο του στις 22 Οκτωβρίου του 1980 με τα χρώματα της Νιούκαστλ, στην Β’ κατηγορία, η οποία τον είχε αποκτήσει από την ερασιτεχνική Τόου Λο Τάουν. Καθιερώθηκε γρήγορα στο βασικό σχήμα των «ανθρακωρύχων» και τους βοήθησε αποφασιστικά όχι μόνο να προβιβαστούν στην Α’ κατηγορία, το 1984, αλλά και να παραμείνουν σε αυτήν, συνεπικουρούμενος από τον βετεράνο Κέβιν Κίγκαν (Kevin Keegan) και τον ανερχόμενο, τότε, Πήτερ Μπίρντσλι (Peter Beardsley).


Το 1985 κι αφού είχε καταγράψει 170 συμμετοχές και 46 τέρματα με τη Νιούκαστλ, μεταγράφηκε στην Τότεναμ για 590.000 λίρες. Στα τέσσερα χρόνια που ήταν κάτοικος του «Γουάιτ Χαρτ Λέιν», απόλαυσε την αμέριστη εμπιστοσύνη των προπονητών του, συμμετέχοντας σε 138 ματς και σημειώνοντας 33 γκολ. Έκανε εξαιρετικές περιόδους με τον σύλλογο και συνέβαλε ώστε τα «σπιρούνια» να φθάσουν στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1987, όπου ηττήθηκαν από την Κόβεντρι με 2-3.


Ακολούθως επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στη γαλλική Μαρσέιγ. Δεν άργησε να βρει μια θέση στην αρχική ενδεκάδα, πανηγυρίζοντας με τους «Φωκαείς» την κατάκτηση 3 πρωταθλημάτων αλλά και την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1991 όπου η ομάδα του αντιμετώπισε τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου αγωνιζόμενος ως βασικός. Ωστόσο, η λήξη της συνάντησης τον βρήκε να φεύγει από το γήπεδο ηττημένος στα πέναλτι (3-5, κανονικός αγώνας και παράταση 0-0)! Ανακηρύχθηκε δεύτερος κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην εκατονταετηρίδα του συλλόγου το 1998, πίσω από τον Ζαν Πιερ Παπέν (Jean Pierre Papin)


Τον Ιούλιο του 1992 αποδεσμεύθηκε από την Μαρσέιγ και επαναπατρίστηκε για λογαριασμό της Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Με την απόδοσή του να παραμένει σε υψηλά στάνταρ οδήγησε τις «κουκουβάγιες» στον τελικό του Κυπέλλου και του Λιγκ Καπ το 1993, όπου σε αμφότερες τις περιπτώσεις ηττήθηκαν από την Άρσεναλ, ενώ ο ίδιος αναδείχθηκε κορυφαίος Άγγλος ποδοσφαιριστής του ίδιου έτους. Τις τελευταίες του σεζόν στο «Χίλσμπορο» ταλαιπωρήθηκε από αρκετούς τραυματισμούς, και έτσι το 1996 αποτέλεσε παρελθόν, επιλέγοντας να υπογράψει στη σκοτσέζικη Φόλκερκ. 


Τα επόμενα χρόνια φόρεσε διαδοχικά τις φανέλες των Μπράντφορντ, Σάντερλαντ, Μπέρνλι, Τορκί, Γουέρκσοπ Τάουν και κρέμασε τα παπούτσια του το 2002 ως παίκτης της ερασιτεχνικής Γκλάπγουελ. Αργότερα, από το 2013 μέχρι και σήμερα επανήλθε και αγωνίζεται σε ημιεπαγγελματικό επίπεδο με τη Χάλαμ.


Χρίσθηκε 62 φορές διεθνής, και πέτυχε 6 τέρματα. Έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 και σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, του 1986 και σ’ αυτό του 1990, όπου η Αγγλία κατέλαβε την τέταρτη θέση. Είναι ο ποδοσφαιριστής που έχασε το 5ο και τελευταίο πέναλτι στον ημιτελικό με την Γερμανία.


Σήμερα εργάζεται ως τηλεσχολιαστής αγώνων ποδοσφαίρου για λογαριασμό διάφορων καναλιών, ενώ στο παρελθόν κοουτσάρισε για λίγο τη Μπέρνλι.


PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

  • 1978–1980: Tow Law Town Association Football Club, ? (19)
  • 1980–1985: Newcastle United Football Club, 170 (46)
  • 1985–1989: Tottenham Hotspur Football Club, 138 (33)
  • 1989–1992: Olympique de Marseille, 107 (22)
  • 1992–1996: Sheffield Wednesday Football Club, 109 (10)
  • 1996: Falkirk Football & Athletic Club, 4 (1)
  • 1996/97: Bradford City Association Football Club, 25 (6)
  • 1997: Sunderland Association Football Club, 7 (1)
  • 1997/98: Burnley Football Club, 32 (1)
  • 1998: Torquay United Football Club, 7 (0)

Ερασιτεχνική καριέρα

  • 2000–2002: Worksop Town Football Club, 60 (3)
  • 2002: Glapwell Football Club, 2 (0)
  • 2002: Stocksbridge Park Steels Football Club, 1 (0)

Σύνολο καριέρας: 663 (126)

Διεθνής

  • 1984: Εθνική Ελπίδων Αγγλίας, 1 (1)
  • 1985–1991: Αγγλία, 62 (6)

Προπονητική καριέρα

  • 1997/98: Burnley Football Club

Τίτλοι

Με την Tottenham Hotspur
  • Κύπελλο Αγγλίας: φιναλίστ 1986/87

Με την Olympique Marseille
  • Πρωτάθλημα Γαλλίας: 3 (1989/90, 1990/91, 1991/92)
  • Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: φιναλίστ 1990/91

Με την Sheffield Wednesday
  • Κύπελλο Αγγλίας: φιναλίστ 1992/93
  • Λιγκ Καπ Αγγλίας: φιναλίστ 1992/93

Διεθνείς

Με την Αγγλία
  • Παγκόσμιο Κύπελλο: 4η θέση το 1990

Προσωπικές Διακρίσεις

  • Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 2 (1984/85, 1988/89)
  • Παίκτης της Χρονιάς για την Τότεναμ: 1988
  • Καλύτερος Παίκτης Γαλλικού Πρωταθλήματος από τους αναγνώστες του γαλλικού περιοδικού «Onze»: 2η θέση το 1991
  • Μέλος των επιλέκτων της FIFA: 1991
  • Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων Αγγλίας: 1992/93
  • Παίκτης της Χρονιάς για την Σέφιλντ Γουένσντεϊ: 1993
  • Παίκτης του Μήνα στην Πρέμιερ Λιγκ: Ιανουάριος 1995