Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Ούβε Ζέελερ: Ο δικός τους Ούβε

Ο Δυτικογερμανός κεντρικός επιθετικός Ούβε Ζέελερ (Uwe Seeler) γεννήθηκε στην συνοικία Έπεντορφ του Αμβούργου στις 5 Νοεμβρίου του 1936. Αγωνίστηκε αποκλειστικά στον σύλλογο του μεγάλου λιμανιού, υπηρετώντας τον για 26 ολόκληρα χρόνια!  Έκανε επίσης 72 εμφανίσεις για την Δυτικογερμανική εθνική ομάδα και θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στη γερμανική ποδοσφαιρική ιστορία. Υπήρξε ένας προικισμένος, δυνατός και παραγωγικός επιθετικός ο οποίος, μεταξύ άλλων, ήταν γνωστός για την ηγεσία του, τον αυτοέλεγχο και την ικανότητά του στο ψηλό παιχνίδι. Σκόραρε 137 γκολ σε 239 παιχνίδια για τη γερμανική Bundesliga και 21 φορές σε 29 αγώνες για τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις, καθώς και 43 γκολ σε 72 διεθνείς αγώνες για τη δυτικογερμανική εθνική ομάδα!   Ήταν αρχηγός του Αμβούργου και της εθνικής ομάδας για πολλά χρόνια. Κατέκτησε το γερμανικό πρωτάθλημα το 1960 και το Κύπελλο Γερμανίας το 1963 και ήταν ο πρώτος σκόρερ στη πρώτη σεζόν της Bundesliga, την 1963/64 και Γερμανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 1960, το 1964 και το 1970. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 1960/61, οδήγησε το Αμβούργο στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου ηττήθηκε από  τη Μπενφίκα και τη διάρκεια της σεζόν 1967/68, βοήθησε σημαντικά το Αμβούργο να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. 


Θεωρείται άνθρωπος λαϊκός, απλός, εργατικός, τίμιος και ταπεινός. Όλοι τον γνωρίζουν με το παρατσούκλι «Uns Uwe», ένα  ιδίωμα της πόλης του Αμβούργου, που σε ακριβή μετάφραση σημαίνει «Εμάς Ούβε» και εννοεί «Ο δικός μας Ούβε». Η αγάπη για το πρόσωπο του είναι τεράστια και κρατάει αμείωτη μέχρι σήμερα!


Ο πατέρας του ήταν καπετάνιος σε ρυμουλκά στο λιμάνι της πόλης.  Έπαιζε και ο ίδιος μπάλα σε εργατικούς συλλόγους της πόλης, που δημιουργήθηκαν στην αρχή του 20ου αιώνα από το εργατικό  κίνημα και κατάφερε να κερδίσει, 2 φορές, το γερμανικό  εργατικό πρωτάθλημα. Αργότερα πήγε σε αστικούς συλλόγους, ενώ αγωνίστηκε και για τη μεγάλη ομάδα της πόλης, το Αμβούργο S.V. και μάλιστα κατηγορήθηκε γι’ αυτό. Εκεί, έβγαλε κάποια χρήματα και κατάφερε να αγοράσει το σπίτι στο Έπεντορφ που πάντα ήταν μια «καλή» αστική συνοικία. Παρ’ όλ’ αυτά, η λαϊκή  ρίζα του Ούβε παρέμεινε αναλλοίωτη.


Ο μικρός Ούβε μπήκε στην παιδική ομάδα  του Αμβούργου σε ηλικία 9 ετών. Στα 16 του, το 1953, μπήκε στην πρώτη ομάδα και έκανε ντεμπούτο το 1954 σε ένα αγώνα για το Κύπελλο Γερμανίας, πετυχαίνοντας 4 γκολ, στη νίκη με 8-2 επί της Χολστάιν του Κιέλου. Το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα, το πέτυχε στις  29 Αυγούστου του 1954 στον αγώνα της Όμπερλιγκα (η τότε η εθνική κατηγορία) εναντίον της Όλντενμπουργκ. Σαν παίκτης ήταν ένας κοντούλης σχετικά ..παχουλός  σέντερ φορ με τρομερή κεφαλιά. Υπήρξε πολύ γρήγορος και το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν ότι δεν το έβαζε ποτέ κάτω. Τα έδινε όλα πάντα, σκιζότανε, πάλευε, ξεσήκωνε τους συμπαίκτες του με το πάθος του σε σημείο που ντρεπόντουσαν να μην τρέξουν και αυτοί. Αυτό το «μάτωμα» της φανέλας συγκινούσε τον κόσμο κερδίζοντας την αγάπη του.


Στην καριέρα του αγωνίστηκε, επαγγελματικά, στο αγαπημένο του Αμβούργο από το 1953 έως το 1972 και σε 476 ματς σημείωσε 404 γκολ.  Σκόραρε 137 γκολ σε 239 παιχνίδια για τη γερμανική Bundesliga και 21 φορές σε 29 αγώνες για τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις. Ήταν αρχηγός του Αμβούργου και της εθνικής ομάδας για πολλά χρόνια. Κατέκτησε το γερμανικό πρωτάθλημα το 1960 και το Κύπελλο Γερμανίας το 1963 και ήταν ο πρώτος σκόρερ στη πρώτη σεζόν της Bundesliga, την 1963/64. Αναδείχθηκε 3 φορές Γερμανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 1960, το 1964 και το 1970. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 1960/61, μαζί με τον αδελφό του Ντίτερ (Dieter), βοήθησε  το Αμβούργο να φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου ηττήθηκε από  τη Μπενφίκα,  σε ένα play-off αγώνα στη Βαρκελώνη. Κατά και τη διάρκεια της σεζόν 1967/68, βοήθησε σημαντικά το Αμβούργο να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων.


Σταμάτησε την καριέρα του το 1972 με ένα αποχαιρετιστήριο φιλικό ανάμεσα στο  Αμβούργο και την  Μικτή Ευρώπης. Το αξιοσημείωτο είναι ότι, το 1978 εμφανίστηκε σε αγώνα του … Ιρλανδικού πρωταθλήματος με την φανέλα της Κορκ Σέλτικ εναντίον της  Σάμροκ Ρόβερς. Το παιχνίδι έληξε 6-2 και ο Ούβε έβαλε 2 γκολ. Το φοβερό της ιστορίας είναι ότι  νόμιζε πως το παιχνίδι είναι φιλικό και … δεν ξαναέπαιξε! Τα 404 γκολ του για τη γερμανική Όμπερλίγκα και τη Μπουντεσλίγκα, είναι ένα ρεκόρ που στέκεται ως σήμερα, ενώ τα 406 γκολ του σε αγώνες πρωταθλήματος συνολικά, τον καθιστούν ως τον 2ο Κορυφαίο Γερμανό Σκόρερ πίσω από τον Γκερντ Μίλερ (Gerd Müller)! 


Το 1961 του έκανε προσφορά  η Ίντερ να ενταχθεί στην ομάδα, έναντι 1,2 εκατομμυρίων μάρκων. Το πρωτάθλημα στην Ιταλία ήταν επαγγελματικό  και αυτά τα χρήματα  ο Ούβε δεν θα τα έπαιρνε σ’ όλη του  την καριέρα. Όπως είπε ο ίδιος το σκεφτόταν πολλές μέρες. Οκτώ  μέρες μετά την δημοσιοποίηση της προσφοράς, ένας καθηγητής πανεπιστημίου του έστειλε ανοικτή επιστολή σ’ εφημερίδα της πόλης. Το περιεχόμενο πάνω-κάτω ήταν ότι η αγάπη και αυτό που συμβολίζει για τον κόσμο της πόλης, είναι πολύ μεγαλύτερο απ όλα τα λεφτά του κόσμου. Ο κοινωνικός του ρόλος είναι μεγάλος και έχει ευθύνη να ανταπεξέλθει.


Το απλό παιδί, ο Ούβε, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ολόκληρος καθηγητής ασχολήθηκε μαζί του, ούτε πίστευε, μέχρι τότε, ότι ήταν τόσο σημαντικός για τους ανθρώπους της γενέτειρας του. Έτσι, λόγω της επιστολής αυτής, όπως ο ίδιος λέει μέχρι σήμερα, τελικά, απέρριψε την πρόταση και έμεινε στην πόλη.


Αγωνίστηκε για πρώτη φορά  στην εθνική ομάδα  στις 16 Οκτωβρίου του 1954, σε ηλικία 17 χρονών, ενώ  από το 1961 ήταν αρχηγός της. Έπαιξε σε 72 ματς, βάζοντας 43 γκολ ενώ αγωνίστηκε σε 4 Μουντιάλ (1958, 1962, 1966, 1970). Μαζί με τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, "Pelé"), είναι οι παίκτες που έχουν σκοράρει και στα 4 Μουντιάλ που αγωνίστηκαν. Ο Γερμανός επιθετικός ήταν ο ηγέτης της εθνικής ομάδας της Δυτικής Γερμανίας όταν το 1966 έφτασε μέχρι τον τελικό αλλά, έχασε από την Αγγλία στην παράταση με 2-4. Άλλες δύο ευκαιρίες είχε το 1958, όταν αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την Σουηδία, με τους Γερμανούς να έχουν παράπονα από την διαιτησία, αλλά και το 1970, στον ημιτελικό με την Ιταλία, όταν η γειτονική μας χώρα πήρε την πρόκριση μετά από ένα συναρπαστικό παιχνίδι, το «Παιχνίδι του Αιώνα», που έληξε 4-3.


Το 1995 και μετά  από μαζική πίεση τόσο των φιλάθλων όσο και των παραγόντων ολόκληρης της χώρας, έγινε πρόεδρος της ομάδας του Αμβούργου. Η προεδρία του είχε διάρκεια  μέχρι το 1998. Με μεγάλο ενθουσιασμό, πίστεψε ότι θα μπορούσε να καταφέρει κάτι. Δυστυχώς, ο Ούβε ήταν -και είναι- πολύ «αγαθός» και καλόπιστος άνθρωπος για το «βρώμικο» παιχνίδι του επαγγελματικού  ποδοσφαίρου. Οι «φίλοι» του, διάφοροι επιχειρηματίες, μπήκαν και αυτοί στο σύλλογο και δεν τα κατάφεραν καλά. Ο οικονομικός διευθυντής του συλλόγου, τελικά, καταδικάστηκε και γλύτωσε στο πάρα κάτι την φυλάκιση. Έτσι λοιπόν ο μεγάλος αυτός ποδοσφαιριστής και άνθρωπος, τίμιος, εργατικός, παλαιάς κοπής, αποφάσισε να μην ξανασχοληθεί με τα διοικητικά του συλλόγου της καρδιάς του, παραμένοντας πιστός στρατιώτης της ομάδας όπως τότε που απέρριψε την μυθική πρόταση της Ίντερ αποδεικνύοντας στην πράξη ότι παραμένει ο «δικός μας Ουβε!» για πάντα!

Άπλα, «Uns Uwe», ο δικός τους Ουβε...


PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ) 

Εφηβική καριέρα

  • 1946–1953: Hamburger Sport-Verein

Επαγγελματική καριέρα

  • 1953–1972: Hamburger Sport-Verein, 476 (404)
  • 1978: Cork Celtic Football Club, 1 (2)
Σύνολο καριέρας: 477 (406)

Διεθνής

  • 1953/54: Εθνική Ελπίδων Δυτικής Γερμανίας, 10 (15)
  • 1954–1970: Δυτική Γερμανία, 72 (43)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με το Αμβούργο 
  • Πρωτάθλημα Γερμανίας: 1959/60
  • Κύπελλο Γερμανίας): 1962/63

Διεθνείς

Με την Δυτική Γερμανία 
  • Παγκόσμιο Κύπελλο: Φιναλίστ το 1966, Τρίτη θέση το 1970.

Προσωπικές Διακρίσεις

  • Καλύτερος Παίκτης της Ευρώπης: -3η θέση: 1960
  • Παίκτης της Χρονιάς στη Γερμανία: 3 (1960, 1964, 1970)
  • Μέλος της 11άδας της FIFA -Αναπληρωματικός: 1963
  • Πρώτος Σκόρερ Γερμανικού Πρωταθλήματος: 1964
  • Μέλος Καλύτερης 11άδας της Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1966
  • Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Ποδοσφαιριστών του Κόσμου για τα 100 χρόνια της FIFA, που συνέταξε ο Πελέ: 2004.